به گزارش بولتن نیوز به نقل از رادیو دیروز، رادیو فردا با انتشار پیام خاتمی به مناسبت روز دانشجو گفت:
"خاتمی خواستار کمک به دولت حسن روحانی برای گذار از فضای «امنیتی» کنونی در جامعه شده و گفته است، آزادی زندانیان و رفع حصر به مثابه دروازه گذار از این شرایط محسوب می شود".
سپس جعیت 7 درصدی اصلاحات را بخش‌های قابل توجهی از جامعه خوانده و گفته:
"فضایی که برای ما ناامن بود چه در عرصه سیاسی و چه در عرصه اقتصادی و فرهنگی، باید به دولت کمک کنیم برای گذر از این فضا به فضای سالم سیاسی و رقابتی و آزاد برای همه".
و بعد با ادبیاتی بسیار متعالی برخاسته از ذهنی فرهیخته و سیاستمدار ادامه می دهد:
"باید به دولت کمک بشود که در مقابل اینطور بتواند حرکت خودش را ادامه دهد و نیز باید به دولت کمک کنیم تا برنامه‌های مرتب و خوبی را برای بهبود زندگی مردم در همه عرصه‌ها داشته باشد."
از سالها قبل دانشجو به عنوان فردی با نشاط، پر انرژی و با شخصیتی خاص که می میرد اما ذلت نمی پذیرد، دستمایه خوبی بوده برای جریانها که حرفشان را از زبان آنها زده و دیدگاهشان را به آنها نسبت داده و گاهی حتی از بی تجربگی آنها سوء استفاده کنند. فتنه سالهای 78 و 88 که بخش مهمی از آن را عده ای از دانشجویان اداره می کردند، از مصادیق بارز آن است.
خاتمی به عنوان سرکرده فتنه نقش اساسی را در طراحی آن به کمک عوامل استکبار و فریب دادن موسوی و کروبی بیچاره به عهده داشت. وی بعد از انداختن آنها به باتلاق مقابله با نظام خود به گوشه ای خزید و از انظار پنهان شده، هر از چند گاهی و به هر بهانه ای نیشش را در تن ملت و نظام فرو می کند. امروز هم که به گفته آیت الله آملی لاریجانی افعی جان فتنه گران گرما دیده و خیال برشان داشته با یک توافق نصفه نیمه با آمریکا کشور برای اسلام و انقلاب ستیزان گل و بلبل می شود، به جنبش افتاده است.
روز دانشجوی امسال هم فرصتی بود برای خاتمی قانون شکن که خودی نشان بدهد. البته با هوشیاری مسئولان دانشگاه از حضور وی برای فتنه گری جلوگیری شد (و متأسفانه نتوانست مانند سال 83 به دانشجویان بگوید آدم باشید و گوش کنید!) اما بالاخره با پیامش عقده ها را بیرون ریخته و دست و پایی زد تا شاید توجه ها را به خود جلب کند.
درباره اظهارات خاتمی در پیامش به دانشجویان چند سؤال به ذهن می رسد:
1- آیا جمعیت 7 درصدی که به قول حسین شریعتمداری اگر خیلی مهم بودند چرا کاندیدشان را از انتخابات بیرون کردند، آیا جمعیت قابل توجه مورد نظر خاتمی است؟
2- چطوراست که فضا فقط برای زندانیان سیاسی متهم به براندازی نظام ناامن است؟ چرا بقیه جمعیت 77 میلیونی کشور فضا را امن می بینند؟  کمک کردن برای ایجاد فضای امن چه کسی منظور خاتمی است؟ مردم جامعه یا متخلفان و قانونشکنان؟
3- آیا اگرعده ای آشوبگر غربگرای سکولار به جرم فتنه گری و قانون شکنی و بر هم زدن امنیت و آرامش عمومی به زندان افتادند باید گفت کل فضای جامعه امن نیست؟ باید از بی تجربگی دانشجویان معصومی که عده زیادی از آنها چند سال پیش در فتنه 88، حتی به سن قانونی رأی دادن نرسیده بودند، سوء استفاده کرده و آنها را تحریک کرد که فضا ناامن است بیایید شورش کرده و تقاضای غیر قانونی به نظام تحمیل کنید تا امن شود؟
4- آیا درخواست آزادی عده ای ناچیز از زندانیان سیاسی و برداشتن حصر از سران فتنه درخواست برای اجرای قانون جنگل در کشور نیست؟ آیا منظورش این نیست که هر کس که دستش با رانت و زر و زور به دستگاهی از مملکت بند شد، و فضا را برای فعالیتهای غیر قانونی و هنجارشکنانه خود در عرصه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی نا مناسب دید می تواند با تحریک و حمایت دشمنان ملت، کشور را به آشوب کشیده، امنیت را از مردم سلب کرده، عده ای را به قتل برساند، اموال دولتی را تخریب کند و حتی به مسجد و خیمه عزای حسینی هم رحم نکرده و اقتدار نظام را زیر سؤال ببرد و بعد هم بدون محاکمه آزاد بگردد و به دلسوزان نظام و آنها که از جان خود و بچه هایشان مایه گذاشتند برای استقرار این نظام و بقای آن بخندند؟ آیا همین معنی قانونمداری اصلاحاتی است؟
به گفته آیت الله آملی لاریجانی:
"برخی گروه‌ها در سال‌های گذشته در عین زیرکی هم مدعی انقلاب بودند و هم تمام تلاش‌شان جدا کردن انقلاب از مسیر و جهت اصلی و دوری از ولایت فقیه به عنوان آموزه اصلی حضرت امام (ره) بود و دخالت قرآن و سنت را در همه شئون بشری نمی‌پذیرفتند، به تلاش‌های اخیر برخی از طرفداران همان تفکر اشاره کرد و گفت: تمام کسانی که به تفکر سکولار اعتقاد دارند و می‌خواهند دموکراسی غربی را جانشین فهم قرآنی قرار دهند باید بدانند که حضرت امام (ره) شاخص انقلاب است و به اندازه کافی بینات و محکمات ایشان و سخنانشان در دسترس است و اینگونه افراد و گروه‌ها راه به جایی نخواهند برد و وضع سیاسی کشور به گونه‌ای نیست که مجال فعالیت‌های مدیریتی برای آن‌ها باشد".
خاتمی و همه آن 7 درصد دور و برش خوب می دانند که این قیل و قالها راه به جایی نمی برد. مملکت قانون دارد، هر کس هر جرمی مرتکب شده باید تاوانش را بدهد. هر قوه ای مسئول انجام وظیفه خود است. محاکمه و اجرای حکم هم مربوط به قوه قضائیه است و اصولاً به دولت مربوط نیست. این ادعاهای بی اساس هم در عین اطلاع از نامعقول و ناممکن بودن خواسته شان، دست و پازدن فرد را در باتلاق می ماند که هر چه بیشتر تقلا کند، بیشتر فرو می رود.